4 Hours of Spa Classics
Een aangepaste formule dit jaar. Ook een omschakeling naar 10 jaar jongere Suzuki’s voor ons. De bedoeling van de organisatie is om de race toegankelijker te maken voor jonge en low-budget teams, zonder nachtrace en verdeelt over 2 dagen. We reden dus 2x2 uur ipv. 1x4uur.
Wat hetzelfde bleef voor ons is het vele werk vooraf. 2 Nieuwe moto’s opbouwen, dewelke in eerste instantie inderdaad goedkoop kunnen worden aangeschaft. Nadat ze raceklaar de garage uitbollen is onze portefeuille thans wel weer leeg. We zijn er vanaf de start van de bouw vanuit gegaan dat de concurrentie ook nu zal komen aandraven met tiptop geprepareerde machines. En of! In Mettet viel dat nog mee. Gelukkig want, zoals jullie weten, kregen we, ondanks een goed resultaat, toch al direct af te rekenen met motorproblemen. Voor Spa waren we echter ook tiptop voorbereid en staan we ook nu weer al op donderdag klaar voor de start van de voorafgaande trackday.
Kris is er ook al bij. Ook hij zal ’t circuit opgaan. De kenners weten dat Kris de eerste jaren ook racepiloot was en na een pijnlijke val z’n pak aan de haak hing. Wel, na veel wringen past dat racepak nog steeds. We zijn dus met 3 en met gelijke wapens. Kris heeft gelijk met ons ook een GSXR750M opgebouwd. Met onze 2 machines verloopt alles bijna perfect. Het enige probleem zit hem in de benzinetoevoer op “Brenda”. Het plan na donderdag is om “Olga” te gebruiken voor de race. Ook merken we dat de banden veel sneller slijten tov. die van vorige jaren. We gebruiken Pirelli Super Corsa’s. Deze geven super goede grip. Ook hebben we onze lady’s voorzien van top vering. Samen zorgt dit voor een mooie slijtage wat ons erop wijst dat het alvast snor zit met de wegligging. De rondetijden leunen aan bij die van vorige jaren met “Juul” en “Martin”. Het werd een toffe dag met weinig valpartijen en dus veel rijtijd.
’s Avonds: het opbouwen achter -en in de pitbox. Snel wat koken en tussendoor voetbal kijken bij de sympathieke Nederlandse buren die voor België supporteren. Het opstellen aan de pitbox verloopt voor ’t eerst vlot. Er zijn dit jaar slechts 34 teams ingeschreven waardoor er een zee van ruimte is. Ooit waren het er 80 en werd er letterlijk gevochten voor een goed plaatsje. Op vrijdag zijn er de kwalificaties, maar eerst moeten de moto’s nog naar de technische keuring. De Belgische bond keek toe hoe Britse officials hun werk deden. Streng, maar rechtvaardig. Je wil namelijk geen bende koffiemolens waar de olie uit spuit. Kwali1-Christophe: 3.08-26ste Kwali1-Bart: 3.04-24ste. ’s Middags: Kwali2-Christophe: 3.09-28ste Kwali2-Bart: 3.00-20ste. Yes, Bart tikt de 3 minuten grens aan! Goede tijden, probleemloze stints. Dat zorgt uiteindelijk voor een 27ste startplaats. Het niveau ligt alweer een stukje hoger dus.
De race. Vrijdag springen Renaat en Jo ons bij. Jo, manus van alles en Renaat ook, maar toch vooral catering. Oef lekkere bbq op vrijdagavond. Onze andere buren hebben een installatie en goeie dj bij, genaamd Micky. Tot de late uurtjes wordt er verbroederd en straffe verhalen opgerakeld. Zaterdag moeten we pas klaar staan om 15u30 voor de opwarming. Dus een beetje doorzakken is wel sociaal aanvaard. Behalve dan voor enkele andere buren die onze poorten komen dichtdoen. “Die gaan we stof doen eten op ’t circuit!” Bart neemt de start. De proefstart gaat nog wat stroef, maar de echte start verloopt flitsend. Hij haalt voor de eerste rechtse, La Source, al een 6 tal deelnemers in. Ik sta ondertussen huiverend klaar voor de ventilator om al even flitsend over te nemen. Op het afgesproken moment laat Jo ’t pitbord zien en staan we vooraan de pitbox te wachten… en te wachten. 2 Minuten later dan verwacht komt Bart aangereden en doet hij drukken gebaren naar de achterkant van de moto. Hij draait rechtstreeks de garage binnen. Platte band. Vloekend laat hij “Olga” in handen van meestermekaniekers Roel en Kris. Iedereen aan de kant! We hebben een reserve wiel klaar staan en 8 minuten later zit ik al terug op de moto om ’t circuit op te knallen. Tijd goed maken is het devies. Direct er vol tegenaan. Lap, Safety Car. Een zware crash van 1 van de koplopers zorgt voor 4 ronden achter de Safety Car. Vertragen, benzine sparen, opletten en kalm blijven! Na de eerste halve ronde bij het bijhalen van de SC. halen 2 rijders me in. De eerste ging direct de pitstraat in. Ok, tot daar toe. Maar die tweede had helemaal geen intentie om me terug voor te laten. (onder geel, en zeker onder geel-SC, haalt men niet in) ’t Is nummer 54, de moto van Guy Martin. Wanneer de SC verdwijnt en de pees er terug op gaat, probeer ik hem zo goed mogelijk te volgen. Het pitbord! “Damn, nu al.” Net als ik terug een snelle ronde af kan werken. Bart staat te wachten. Ik kom binnen. Zwaar zwetend en nog vol opgepompt van de adrenaline doe ik mijn beklag over nummer 54. Wij kregen in ’t verleden ook al meermaals een bestraffing. Iedereen gelijk voor de wet. Bijgestaan door onze supporters wordt 1 en ander rechtgezet en krijgt Guy 1 minuut aan de broek. Bart perst er ondertussen voor ’t eerst rondetijden uit ónder de 3 minuten. Niet te vergeten zijn onze pitstops, zoals gewoonlijk, weer supersonisch. Samen is dit op zaterdagavond toch nog goed voor een 24ste stek. Morgen starten we dus enkele plaatsjes naar voor. Hallo! Met ne platte band! Aan de hand van de rondetijden en verlies van tijd in de pits berekende ik dat we anders 11de zouden staan. Wat als …. telt niet in de racerij. Van vandaag onthoud ik ook nog dat het dan wel niet nachtrace is maar wel laag-staande-zon. Ook niet makkelijk. Moet je eens op letten, van 19u30 tot 21u30. Na een beknepen feestje op zaterdagavond, want er moet nog gereden worden, staan we zondag weer klaar om nu iets vroeger van start te gaan. We hebben de gewoonte om er op zaterdagnacht altijd een vette lap op te geven. Door de nieuwe formule ziet dat er namelijk ook anders uit. De ontlading na de race van andere jaren is er zo niet. De groep supporters die zijn komen meegenieten op zaterdag hebben we getrakteerd op hotdog en bier van den tap a volonté. Ik ben toch iets vroeger onder de wol gekropen dan gewoonlijk. De mannen en vrouwen van Spanjer, die Hollanders naast ons, hadden thans naar goede gewoonte hun karaoke installatie weer bij. Ik had er medelijden mee, want bijna de hele avond hebben ze met 4 man staan zingen, zonder toeschouwers. Swat. Onze bende trouwe, vrienden, supporters en medewerkers zijn erbij en das ’t belangrijkste. Ik vond het een toffe avond en de andere buren zijn alweer onze poorten komen dicht trekken.
Zondag, 14u, de Belgische driekleur valt voor een tweede keer. Nu is het aan mij om uit de startblokken te schieten. Ook ik presteer het om er direct een 4 tal in te halen. Echter na de eerste ronde ben ik de gewonnen plaatsen al terug kwijt. Ik geraak niet direct in het goede ritme. 3 Pitstops later rijdt Bart de moto over de meet en behalen we een 16de plaats. In totaal, over de 2 dagen samengeteld, is dat goed voor een 19de plaats en een snelste ronde gezet door Bart van 2.57. Vooraf was top 20 mijn doel. Missie geslaagd. Toch is het jammer van die platte band. Een top 10 had mogelijk geweest. En niet te vergeten dat we met een volledig standaard motorblok hebben gereden!
Helpers, supporters, sponsors: Iedereen fel bedankt voor de steun..
*IWS STABILITEIT*NINE T-ONE*RUS TONY*DEEP CREEK CYCLE WORKS*OIL & VINEGAR
*FELIX & JOS*STUDIO MAURICE*PEETERS bvba*GARAGE ALENUS
*SPORTCENTRUM t KANAAL*Multi-Play*Dranken Vertessen*TRPracing*
Sportieve groeten,
Bart&Christophe
RusTony ClassicRacing 777
Copyright © 2023, Deep Creek Cycleworks