Verslag 4 Hours of Spa Classic 2012

Vrijdag
29 juni 11u40. Ik rijd de pitbox uit voor de eerste kwalificatie. Na de derde ronde zet ik al een tijd neer van 3.17. Er wordt vroegtijdig afgevlagd en we weten nu al dat het goed zit. De moto gaat als een raket en het vertrouwen is er ook.
De volgende kwali. rijdt Kris in de regen. Ook hij draait goede rondetijden. We verwachten echter droger weer tegen de avond en kunnen dan alles op alles zetten voor snellere tijden. Zo gezegd, zo gedaan… Ook Kris zet een tijd van 3.17 neer. De kwalificatie is binnen!
De avondtraining vanaf 22u zou een hele belevenis worden. Ikzelf sta te daveren op mijn benen bij de wissel. Kris neemt het stuur over en voelt zich er wél kiplekker bij. Hij draait fantastische tijden in het donker. Deze avondtraining bleek zéér nuttig. Zo konden we onze verlichting afstellen en merkten we dat ons pitbord onzichtbaar is. Ook blijkt het onmogelijk voor de pitcrew om onze motor te herkennen. Het is werkelijk pikdonker!

Zaterdag
Racedag. Kris gebruikt de vrije tijd overdag om de moto nog wat bij te stellen, banden te wisselen enz.. Pascal (pitcrew) installeert een lampje op het pitbord en we besluiten om een armband met lampje te dragen tijdens de race. De pitcrew wordt gebrieft om de pitstops vlot en veilig te laten verlopen (gisteren is de motor van het team naast ons in brand gevlogen tijdens de pitstop). De genodigden en de rest van het team is volop aan het genieten van de bloedmooie oldtimers, de lekkere hapjes, drankjes en het zonnetje natuurlijk.
Als we met de opwarming van start gaan is onze pitbox al goed gevuld met supporters. Het begint er druk te worden. Kris en ik zijn blij dat we eraan kunnen beginnen. Als ik om 20u15 ga klaarstaan aan de andere kant van start-finish, merk ik dat we toegejuicht worden van op het balkon. Een deel van onze ‘fans’ hebben zich er tijdig opgesteld om een goede plaats te bemachtigen. De Belgische driekleur wordt gezwaaid. Nu is het menens! Ik loop naar de motor en neem de start alsof ik nooit anders heb gedaan, vol overgave duik ik de eerste rechts in… op naar de Raidillon, met 70 moto’s tegelijk. We hadden een 49ste startplaats, maar iedere ronde kruipen we iets verder naar voor. Na 40 minuten vollegaas kom ik binnen voor de eerste pitstop. Alles verloopt vlekkeloos en Kris kan met een gerust gemoed nog wat van onze rondetijden afknabbelen. Om 24u30 zwaait de zwart-wit geblokte vlag. We eindigen 34ste. Een hele bende wacht ons op in de pitbox. We worden langs alle kanten gefeliciteerd, ook door andere teams. De Cava wordt ontkurkt …. De ontlading …. Volgend jaar opnieuw!

Zondag
Ik zet me nog 1 keer schrap om een demosessie meepikken tussen de superbikes. Ontspannend zo bij daglicht op Francorchamps rondjes draaien.
Voor de rest: Kater …. Afkikken …. Nagenieten en Opruimen.
Enkele qoutes die typerend waren voor de race:
“Is dit nu ne mid-life, of wa?”
“De eerste keer als je in ’t donker de Raidillon omhoog schiet schijn je de duiven uit de bomen en denk je: Ik ga dood vandaag.”
“Verdorie, plots merkte ik dat ik over de curbstones reed. Binnenkant bocht.”
“Olie op de baan vind ik niet meer erg. Ge ziet dat toch nie in den donker”
“ Ik tel de reflectoren naast de baan om op ’t juiste moment in te sturen”
“Op een gegeven moment was ik in trance aan het rondrijden. Voor een fractie van een seconde wist ik niet meer in welke bocht ik zat en dat tegen 220 per uur in Blanchimont”
“We gingen met 3 naast elkaar de bocht in, ik aan de buitenkant, en ik had ze allebei. De ronde daarna moest ik op reserve overschakelen en gingen ze me terug voorbij”
“ Er hingen zoveel vliegjes op mijn visier dat ik recht voor me nog maar weinig zag. Mijn hoofd draaien was de oplossing”
“ Proficiat mannen. Dit is volgens mij de zwaarste endurance race voor classics ter wereld”

VERDER
Dit seizoen gaan we nog enkele treffens doen en nog een circuittraining in Zolder.
Volgend seizoen willen we wat meer trainen tijdens circuitdagen. We gaan terug meedoen aan de 4 Heures de Liege en de 4 Hours of Spa Classic.
Als we genoeg sponsoring vinden willen we aan de Bol d’Or Classic deelnemen op het circuit van Magny Cours (midden Frankrijk).
Kris gaat een replica Martin-frame bouwen, de voorvering pimpen met MucoRacingParts, elektronische ontsteking installeren en een tweede motor tunen.

BEDANKT
Zo’n raceseizoen is een kostelijke zaak. Zonder jullie steun is het voor ons niet haalbaar. We moeten opboxen tegen professionele raceteams met grote budgetten. De overige onkosten en inschrijvingsgelden worden ook steeds duurder. We zijn er wel zeker van dat U als bedrijf mooi in the picture heeft gestaan bij een 40000-tal bezoekers op Francorchamps alleen al. Voor de vrijwilligers en supporters hopen we dat ook zij het een unieke ervaring vonden en een plezierig weekend beleefd hebben.
Volgend jaar willen we alles nog eens netjes overdoen. Hopelijk terug met Uw steun.